Το Πεδίον Άρεως είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος χώρος πρασίνου της Αθήνας μετά τον Εθνικό κήπο. Σήμερα περικλείεται από τις οδούς Αλεξάνδρας, Μαυρομματαίων, Ευελπίδων, Μουστοξύδη, Μπούσγου και Βαλτινών. Μέχρι τη δεκαετία του ’20 η περιοχή αποτελούσε έναν ακάλυπτο χώρο ανάμεσα σε δύο χειμάρρους, αποκομμένο από τον υπόλοιπο πολεοδομικό ιστό. Ο Κυκλόβορος, ένας από τους μεγαλύτερους χείμαρρους της Αθήνας με θορυβώδη και ορμητικά νερά, ξεκινούσε από τα Τουρκοβούνια, έφθανε στο Πεδίον του Άρεως και διαμέσου της οδού Μάρνη κατέληγε στην πλατεία Βάθης ή κατ’ άλλη εκδοχή κατέβαινε την οδό Κορδικτώνος και τα ίχνη του χάνονταν στην οδό Παρασίου, κοντά στην πλατεία Αττικής.
Ο χείμαρρος του Αγίου Στυλιανού διερχόταν από τις σημερινές οδούς Αμφείας, Νορντάου, Βαλτινών και Μπούσγου. Στη συνέχεια από την οδό Στουρνάρη έφθανε στην πλατεία Βάθης, όπου συναντούσε ένα μικρό ρέμα που κατέβαινε από το λόφο του Στρέφη.
Κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί, τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα, πως μια εγκαταλελειμμένη περιοχή θα μετατρεπόταν, λίγα χρόνια πριν τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, σε καύχημα της πρωτεύουσας που θα συναγωνιζόταν τον Βασιλικό Κήπο και το Ζάππειο.Η ονομασία του Άλσους συναρτάται με τα στρατιωτικά γυμνάσια που γίνονταν την περίοδο του Όθωνα μπροστά από τον Ναό των Ταξιαρχών από το λατινικό «Campus Martius».
Το 1950 ο Γιώργος Οικονομίδης, ηθοποιός, θεατρικός συγγραφέας και κονφερανσιέ άρχισε τη συνεργασία του με το βαριετέ του θερινού αναψυκτηρίου «Άλσος». Το χειμερινό και θερινό θέατρο του Πάρκου διατήρησαν στη συνέχεια το όνομα του αναψυκτηρίου. Την ίδια περίπου περίοδο άρχισε να λειτουργεί ένα δεύτερο αναψυκτήριο, το «ΓκρινΠαρκ» επί της οδού Μαυρομματαίων, όπου κυριάρχησε ο κονφερανσιέ Όμηρος Αθηναίος.Το Άλσος διατηρήθηκε ως το 2002 ανεβάζοντας τις πιο διάσημες επιθεωρήσεις με πολλούς γνωστούς καλλιτέχνες.Σήμερα ο χώρος ανακαινίζεται για να λειτουργήσει ξανά.
Τ0 1955 ο Μάνος Κατράκης ιδρύει το ‘Λαϊκό Θέατρο’ στο Πεδίο του Άρεως. Στο θέατρο αυτό ανεβάζει ελληνικό ρεπερτόριο, τον Καραϊσκάκη, την Αμαλία, το κορίτσι με τα κορδελάκια, τον Πατούχα, τον καπετάν Μιχάλη, το Χριστός ξανασταυρώνεται, τον πραγματευτή κ.α. Το καλοκαίρι του 1967 ανεβάζει τη Γκόλφω, που ήταν και η τελευταία παράσταση. Την περίοδο της χούντας του αφαιρείται η άδεια λειτουργείας και το θέατρο παραμένει κλειστό.Το 1975 μετά από διαγωνισμό που προκηρύχθηκε το θέατρο περνά στα χέρια της Αλίκης Βουγιουκλάκη, η οποία δημιουργεί εκεί τη θερινή θεατρική της στέγη, το κηποθέατρο Αλίκη.
Ο χώρος ανακαινίζεται και το καλοκαίρι του 1976 ανεβάζει τη πρώτη παράσταση το πειρασμό του Ξενόπουλου. Μέχρι το καλοκαίρι του 1983 θα συνεχίσει φέρνοντας στην Ελλάδα πολλά μιούζικαλ και κάνοντας τις μεγαλύτερες παραγωγές για την εποχή, Ωραία μου κυρία, Καμπαρέ, Καμπίρια, Εύθυμη χήρα, Άννυ και την παράσταση σταθμό για τα θεατρικά δεδομένα της εποχής Εβίτα. Το 1984 η ελεύθερη σκηνή ανεβάζει την τελευταία παράσταση εκεί το Ψεκάστε Ψηφίστε Τελειώσατε και κάπως έτσι κλείνει το θέατρο μια για πάντα. Μέχρι το τέλος της ζωής της, η Αλίκη Βουγιουκλάκη έκανε συνεχώς προσπάθειες να ξαναπάρει το χώρο αλλά δυστυχώς αυτό δεν έγινε ποτέ.
Το κηποθέατρο παρήκμασε εντελώς και κατεδαφίστηκε οριστικά το 2010 στα πλαίσια ανάπλασης του πάρκου.Στα μέσα της δεκαετίας του 70, στην Μαυροματαίων φτιάχτηκε για λίγα χρόνια το Αθηναϊκό Κηποθέατρο, δίπλα στον Πανελλήνιο.Τον Απρίλιο του 2008 άρχισαν εργασίες για ριζική ανάπλαση του πάρκου.Φυτεύτηκαν 1.200 δένδρα, 50.000 ανθόφυτα, 7.500 θάμνοι και 2.500 τριανταφυλλιές, ενώ προστέθηκαν 9 στρέμματα χλοοτάπητα και 8 στρέμματα φυτών εδαφοκάλυψης. Ξηλώθηκαν 22.650 τμ ασφάλτου, στη θέση της μπήκε χώμα, μαρμαροκυβόλιθοι και γρανιτοκυβόλιθοι. Το μεγαλύτερο μέρος του έργου που υλοποιήθηκε αφορούσε σε έργα υποδομής, όπως υπόγεια δίκτυα άρδευσης, αποχέτευσης, συλλογής ομβρίων υδάτων και ηλεκτροδότησης.
Από το 2011 ξεκίνησε η ραγδαία υποβάθμιση του Πεδίου του Άρεως με τα έργα ανάπλασης να λεηλατούνται και να καταστρέφονται καθώς δεν υπήρξε πρόβλεψη για φύλαξη, καθαρισμό και συντήρηση.
Το 2015 ξεκίνησε νέα προσπάθεια αναβάθμισης με φυτεύσεις, καθαρισμό και υποτυπώδη φύλαξη που μέλλει να αξιολογηθεί, αν και όταν, ολοκληρωθεί. Σύμφωνα με το σχέδιο στο κομμάτι της τέχνης αποξηλώθηκε ο εγκαταλελειμμένος και πλήρως υποβαθμισμένος χώρος τους υπαίθριου θεάτρου Αλίκη και δημιουργείται ένας πολυσήμαντος χώρος. Τέλος αποκαθίσταται και χρησιμοποιείται ξανά το κτίριο του Θεάτρου Άλσους μέσα από την ανασύσταση της αισθητικής, λειτουργικής και δομικής επάρκειας του «περιεχομένου» του.
Τα βασικά χαρακτηριστικά του κτιρίου διατηρούνται, καθαιρείται η υπάρχουσα σκηνή και δημιουργείται ένας πολυδύναμος χώρος εκδηλώσεων, θεάτρου, κινηματογράφων, εκθέσεων, τοποθετείται κινητή ξύλινη σκηνή. Ανατολικά δημιουργείται ένας ενιαίος χώρος εκθέσεων ενώ στη δυτική πτέρυγα του κτιρίου, χωροθετούνται bar-καφέ και κατάστημα πώλησης βιβλίων. Το καφέ επεκτείνεται προς την πλατεία πάνω σε ξύλινο deck.